103. Drapak dla kota

W końcu powstał drapak dla moich/naszych kotów:

Jak wiadomo wyjątki potwierdzają regułę, dlatego pisząc "w końcu" udowadniam prawdziwość poniższego stwierdzenia:

Co się nasłuchałem (ze 3 razy na pewno), to się nasłuchałem, aż w końcu wziąłem się do roboty i przytargałem z piwnicy:

• podstawę od starego fabrycznego drapaka - kiedyś trafiła w kąt - wiadomo kiedyś się przyda,
• oraz dwie nogi ze stolika z IKEA (taki tani co to często w promocji mają) - trochę się popsuł i pobrudził to też trafił do kąta.

W podstawie tkwiło takie coś, co wchodziło w oryginalną rurę owiniętą sznurkiem. Mi to nie było potrzebne więc odkręciłem i schowałem do specjalnej szuflady (wiadomo - kiedyś się przyda).

Nogi od stolika potraktowałem zdzierakiem tak z grubsza, z każdej strony, aby klej się lepiej trzymał:

Bo właśnie w następnym etapie skleiłem ze sobą obie nogi (tu kleiłem klejem montażowym):

Potem tak przygotowany "klocek" zacząłem owijać sznurkiem sizalowym (średnica sznurka 1.8 mm) jednocześnie przyklejając sznurek do podłoża (użwywałem kleju wikolowego i czasami punktowo kleju cyjanopropanowego. Jeden kłębek sznurka o długości 80 metrów wystarczył do nawinięcia ponad jeden i pół warstwy - na zdjęciu czerwoną strzałką zaznaczyłem dokąd sięga druga warstwa (mierząc od lewej strony):

Tu już po nawinięciu dwóch pełnych warstw:

Teraz rada dla tych, którzy tak jak ja nie lubią pracować w rękawiczkach (ja lubię "czuć" jak coś robię) - jeśli nie nakleicie sobie na palce jakichś plastrów przed rozpoczęciem owijania to prawie na 100% jestem pewien, że zrobicie to po nawinięciu :).

Aczkolwiek, zalecam stosowanie "ochraniaczy" - nie musicie wszystkiego robić dokłanie jak ja :)

Kolejna rzecz to przymocowanie drapaka do podstawy. Miałem już w nóżkach oryginalnie nawiercone otwory, więc przeniosłem ich rozstaw na podstawę i wywierciłem otwory, które następnie zfazowałem:

Pozostało skręcić:

I drapak skończony:

A jakby ktoś pytał... to góry drapaka niczym nie maskowałem - nie widzę takiej potrzeby: